Een leeg hoofd - deel 2
Door: JB
11 Oktober 2019 | Duitsland, Meppen
Een ontbrekende aflevering van dit weblog. Het afsluitend stukkie, deel 2 van ‘Een leeg hoofd’.
Na 5 keer overstappen op 5 stoptreinen, heeft de Deutsche Bundesbahn ons weer dicht bij huis gebracht. Donaueschingen - Meppen, het kost je een vol dagje treinen. Komende dagen regen en nieuwe plannen kunnen we ook thuis bekokstoven.
Eenmaal terug kom je een bekende tegen en die heeft nog een reactie op ‘Een leeg hoofd’. En vooral zijn bijbehorende anekdote is te mooi om niet te delen. De bekende is een voormalig manager, een naar zijn idee volstrekt nutteloze diersoort.
‘Ik ben ook van de generatie “alle dagen feest”, van ‘Everyday is amazing day’ en heb ook, ten koste van het ‘scholingsbudget’, seminars bezocht. Voor 1 dag veel geld uitgegeven. Doodzonde! Maar dat inzicht krijg je later pas. Frau Strauss wist het al.
De anekdote:
‘Een man in een luchtballon is verdwaald. Hij zakt wat en ziet een vrouw op de begane grond lopen. Hij roept haar toe: ‘ik heb vrienden beloofd over een uur bij hen te zijn, maar ik heb geen idee waar ik nu ben’. De vrouw roept terug: U bevindt zich in een ballon op ongeveer 10 meter boven de begane grond. U zit tussen de 51 en 52 graden noorderbreedte en tussen de 5 en 6 graden westerlengte. ‘U bent informaticus’, zegt de man. ‘Inderdaad, hoe weet u dat?’ , vraagt de vrouw. ‘Wel, zegt de man, ‘u heeft mij een technisch perfecte uitleg gegeven, maar ik weet niet wat ik met die informatie moet doen en heb nog steeds geen idee waar ik me bevind. In alle eerlijkheid, u hebt me niet veel geholpen en u hebt mij bovendien nog eens kostbare tijd doen verliezen’. ‘En u bent manager neem ik aan? antwoordt de vrouw. ‘Klopt, hoe weet u dat? ‘Wel, u weet niet waar u zich bevindt, noch waar u naar toe moet. Een grote massa lucht heeft u gebracht waar u nu bent. U heeft een belofte gedaan waarvan u geen idee had hoe u die moest nakomen en u verwacht dat mensen die onder u staan, uw problemen gaan oplossen. Het feit is, dat u in precies dezelfde situatie zit als vijf minuten geleden, alleen is het nu opeens mijn fout’
We trekken, als beste stuurlui, nog wat onvoorzichtige conclusies. ‘Andere mensen lastig vallen en zonodig opjagen. Godzijdank zijn we uit die ratrace’. Het zonnetje schijnt weer. We gaan wat stormhout zagen, brandhout voor de haard. Krijg je ook een leeg hoofd van en een voldaan gevoel!
Na 5 keer overstappen op 5 stoptreinen, heeft de Deutsche Bundesbahn ons weer dicht bij huis gebracht. Donaueschingen - Meppen, het kost je een vol dagje treinen. Komende dagen regen en nieuwe plannen kunnen we ook thuis bekokstoven.
Eenmaal terug kom je een bekende tegen en die heeft nog een reactie op ‘Een leeg hoofd’. En vooral zijn bijbehorende anekdote is te mooi om niet te delen. De bekende is een voormalig manager, een naar zijn idee volstrekt nutteloze diersoort.
‘Ik ben ook van de generatie “alle dagen feest”, van ‘Everyday is amazing day’ en heb ook, ten koste van het ‘scholingsbudget’, seminars bezocht. Voor 1 dag veel geld uitgegeven. Doodzonde! Maar dat inzicht krijg je later pas. Frau Strauss wist het al.
De anekdote:
‘Een man in een luchtballon is verdwaald. Hij zakt wat en ziet een vrouw op de begane grond lopen. Hij roept haar toe: ‘ik heb vrienden beloofd over een uur bij hen te zijn, maar ik heb geen idee waar ik nu ben’. De vrouw roept terug: U bevindt zich in een ballon op ongeveer 10 meter boven de begane grond. U zit tussen de 51 en 52 graden noorderbreedte en tussen de 5 en 6 graden westerlengte. ‘U bent informaticus’, zegt de man. ‘Inderdaad, hoe weet u dat?’ , vraagt de vrouw. ‘Wel, zegt de man, ‘u heeft mij een technisch perfecte uitleg gegeven, maar ik weet niet wat ik met die informatie moet doen en heb nog steeds geen idee waar ik me bevind. In alle eerlijkheid, u hebt me niet veel geholpen en u hebt mij bovendien nog eens kostbare tijd doen verliezen’. ‘En u bent manager neem ik aan? antwoordt de vrouw. ‘Klopt, hoe weet u dat? ‘Wel, u weet niet waar u zich bevindt, noch waar u naar toe moet. Een grote massa lucht heeft u gebracht waar u nu bent. U heeft een belofte gedaan waarvan u geen idee had hoe u die moest nakomen en u verwacht dat mensen die onder u staan, uw problemen gaan oplossen. Het feit is, dat u in precies dezelfde situatie zit als vijf minuten geleden, alleen is het nu opeens mijn fout’
We trekken, als beste stuurlui, nog wat onvoorzichtige conclusies. ‘Andere mensen lastig vallen en zonodig opjagen. Godzijdank zijn we uit die ratrace’. Het zonnetje schijnt weer. We gaan wat stormhout zagen, brandhout voor de haard. Krijg je ook een leeg hoofd van en een voldaan gevoel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
